Juf Mir zegt:
Wij hebben de tijd.
Wij doen alles, maar alles langzaam. Maar wel alles.
Wij hebben rust
Wij doen alles één voor één.
Wij betrachten voorzichtigheid met de term ‘verstandelijk beperkt’.
Veelal gaat het eerder om ‘verstandelijk bemoeilijkt’: het is moeilijk om iets nieuws aan te leren, nieuwe informatie te verwerken, als gevolg van moeilijk bereikbaar zijn voor nieuwe info. Dus niet zozeer als gevolg van een klein IQ, maar als gevolg van een moeilijk bereikbaar IQ. Je hoort het ouders ook vaak zeggen: “Eigenlijk is hij heel slim, maar het komt er niet uit…”
Fouten maken – dat moet je ook leren!
Er kunnen verschillende soorten fouten gemaakt worden:
Slip of the tongue: Bijvoorbeeld: ik heb twee studenten, eentje heet Pjotr en de andere heet Pedro. En per ongeluk zeg ik dan Pedro tegen Pjotr, of andersom. Ik weet heus wel wie wie is, maar ik was eventjes in de war.
Error: Dat is een systeemfout. Bijvoorbeeld als ik altijd zeg: Emma, sta de sleutels in de kast. Het moet natuurlijk zijn: leg de sleutels in de kast, maar ik heb dit zo in mijn hoofd zitten en ik doe dit dus àltijd fout.
Hoofdstukfout: Deze fout maak je, doordat je nog niet toe bent aan het hoofdstuk waarin je deze info krijgt. Bijvoorbeeld: Ik heb de tafels van 0, 1, 2, 10 en 5 gehad, en nu ineens krijg ik een tafelsom van de tafel van 7. Tja, dat weet ik nog niet! Heb ik nog niet gehad!
Hypercorrectie: Dat is bijvoorbeeld dat ik een zeg waar ik eigenlijk een s moet zeggen, omdat ik een zupernette uitzpraak wil doen en ik denk dat een z zoveel deftiger klinkt dat een s. Dan wil ik het zo graag goed doen, dat het fout is!
De lerende fout: Dat is als ik net iets nieuws geleerd heb, maar ik pas het nu nog niet helemaal goed toe, ik moet nog een beetje oefenen zodat het een nieuwe gewoonte wordt. Bijvoorbeeld: Ik leerde net het verschil tussen kwart voor 8 en kwart over 8, en ik snap het wel, maar ik moet nog heel diep denken en soms gaat dat even fout.
Ik zei het al: Fouten maken moet je leren. Dat je dan relaxed blijft. En gewoon doorgaat. Een foutje is een springplank naar veel moois en goeds!
En: veel fouten hoeven niet eens gecorrigeerd te worden. Die komen vanzelf, al doende goed!
Problemen en hoe wij naar problemen kijken op het Letterplein.
Is er een probleem? Of is het een fait accompli?
Een fait accompli is een voldongen feit. Het is zo en er is niets aan te doen.
Bijvoorbeeld: Je leeftijd. Ben je oud? Niets aan te doen. Roeien met de riemen die je wél hebt, maar aan je leeftijd kunnen wij niet sleutelen.
Heb je het Downsyndroom? Dat kunnen wij niet veranderen (maar we kunnen je wel leren hoe..... )
Problemen daarentegen, dat is iets heel anders. Een probleem is iets waar je aan kunt werken. Waar je iets aan kunt veranderen.
Bijvoorbeeld: Je kunt nog niets lezen. Aha! Daar kunnen we wel iets aan doen!
Juf Mir wenst je dus veel ijver toe: zin om iets te veranderen aan de problemen. Om er iets moois van te maken. Wij zullen je helpen!
